Μια διαθήκη του 1879 από τα Δουμπιά
Η παρακάτω διαθήκη ανήκει στον πρόγονο της χαμένης σήμερα οικογένειας Ζήκου, Τάσιου Αθανασίου, συντάχθηκε ενώπιον του επισκόπου Αρδαμερίου Κωνστάντιου Ματουλόπουλου (1876-1889) στη Γαλάτιστα το 1879. Ο Τάσιος Ζήκος γεννήθηκε γύρω στα 1820/30 και απεβίωσε μετά το 1879, απέκτησε τέσσερα γνωστά παιδιά τον Αθανάσιο, τον Βασιλικό, την Κρυστάλω και την Αθανασία. Η Κρυστάλω παντρεύτηκε τον Αστέριο Ρεσιτνικιώτη και η Αθανασία τον Σαραφιανό Μητσιά.
Eν Γαλατίστη σήμερον τη 6η Νοεμβρίου 1879 ημέρα δε της εβδομάδος Σαββάτω εν τη των συνεδριάσεων αιθούση της ιεράς επισκοπής, ενώπιον της ημών ταπεινότητος και των περί αυτήν εντίμων δημογερόντων παραστάς ο Τάσιος Αθανασίου Ζήκου κάτοικος Δουμπιών γνωστός και πάσης συγγενείας ξένος ημών εδήλωσεν την θέληση αυτού ίνα συντάξει την διαθήκην του. Βεβαιωθείσα τοίνυν η ταπεινότης ημών ότι ο διαθέτης σώας έχει τας φρένας και πάσης ασθενείας ανεπηρέαστος εστίν προέτρεψεν αυτόν ίνα ελευθέρως εκθέσει την θέλησιν και την διάθεσιν αυτού. Τότε αυτός εξέθηκεν ενώπιον ημών και των παρακαθημένων δημογερόντων την τελευταίαν αυτού θέλησιν έχουσαν ακριβώς ως εξής: Αποκαθιστώ κληρονόμον μου τον υιόν μου Βασιλικόν και τον εγγονόν μου Ζαχαρίαν και εις αυτούς αφήνω και κληροδοτώ άπασαν την κινητήν και ακίνητην περιουσίαν μου, εις τας δύο θυγατέρας μου Αθανάσων και Κρυστάλαν εκτός της δοθείσης προικός έδωκα και ου μόνον το ανάλογον αυτών μερίδιον αλλά και πλέον του δέοντος ως και οι συγχώριοι μου γνωρίζουσιν, διανεμομένη ως έπεται : εις τον υιόν μου Βασιλικόν αφήνω πέντε γελάδια και έναν όνον, εις τον εγγονόν μου Ζαχαρία αφήνω τέσσερα γελάδια. Εις αμφοτέρους ήτοι εις τον υιόν μου Βασιλικόν και εις τον εγγονόν μου Ζαχαρίαν αφήνω ανά ημίσειαν εκ της οικίας μου μετά των εν αυτή εξ ημισείας επίπλων και σκευών, ανά ημίσειαν αχυρώνα και ημίσεως αλωνίου, ανά τρεις σποράς εκάστω αμπέλι κείμενον εις την θέσιν «Νέρατζες», ανά ημίσειαν και ήμιση σπορά αμπέλι επίσης εκάστω εις θέσην «Γεφύρι», και ανά δύο σποράς επίσης εκάστω εις θέσιν «Γκούζιαβο», ανά ένα στρέμμα μπαχτσέν εκ μωρεοδέντρων εις θέσιν «Σπανού τον όχτον», ωσαύτως ανά δύο σποράς μπαχτσέ εις θέσιν «Παλαιόν Σταλό» μετά μωρεοδέντρων, εις θέσιν «Παλαιόν κεραμαργιόν» επίσης ανά τρεις σποράς μπαχτσέν, ωσαύτως ανά δύο σποράς μπαχτσέν εις θέσιν «Πουργιά», επίσης μπαχτσέν εις θέσιν «Μεσαρές» ανά ένα στρέμμα. Εις αμφοτέρους ανά τρία στρέμματα χωράφι εις θέσιν «Πακλά ταρλάν», ωσαύτως χωράφιν εις θέσιν «Μαλακού αγκορτσιά» ανά δύο στρέμματα, επίσης χωράφι εις θέσιν «Χριστόφορον» ανά δύο στρέμματα, έτερον ανά δύο στρέμματα εις «Μαμ κλαδί», εις «Τράματα την ράχην» ανά δύο στρέμματα, και ανά δύο στρέμματα εις θέσεις «Μπατίνα», «Τσάκα ραχόνα», «Πόντα ράχη», «Τσούκα», «Παπά Πέιου αγκορτσιές», «Βαθύλακκα», «Ρόβαλη ράχη», «Γκορνίτσι», «Ασπροβόλες», «Δύο καρές», «Μπράβαν», «Καλόγερον», «Γκαλνί», «Άγιον Ηλίαν», «Καρά Νικόλα αμπέλια». Επειδή ο εγγονός μου Ζαχαρία υφίσταται τα του γήρατός μου βάρη περιποιούμενός μοι κάλλιον του υιού μου Βασιλικού, υποχρεούται και τα μνημόσυνά μου να επιτελέσει, μετά θάνατόν μου αφήνω αυτώ έτη εν στρέμμα χωράφι εις θέσιν «Ράματα ράχιν», έτι δε εν στρέμμα εις θέσιν «Παζαρόστραταν», τρεις σπορές εις «Κουφόπετρες» και δύο στρέμματα εις θέσιν «λάκκον». Εις τον ίδιον αγήνω προσέτι εν αμπέλιον τρεις σποράς εις θέσιν «Τοίχον», δύο αγελάδια και μία φοράδα. Αύτην έστιν η τελευταία βούλησής μου, αύτη έστιν η διαθήκη μου, αξιώ δε και προτρέπω πάντας ως ιεράν θεωρήσωσιν, όστις δε θελήσει να ανατρέψει αυτήν έστω υπό το βάρος των αρών της εκκλησίας. Προτραπείς δε να υποδείξει κτελεστάς της διαθήκης του ταύτας ανθρώπους τιμίους, προς ους έχει απόλυτον εμπιστοσύνην, ούτος υπέδειξε τους συγχωρίους του Παναγιώτη και Αργύριον Γεωργάκη Τσιουρέλα.
Τάσιος Αθανασίου βεβαιώ τα άνωθεν και ως αγράμματος υπογράφω δια χειρός του εφημερίου του χωρίου μου παπά Νικολάου.
Eν Γαλατίστη σήμερον τη 6η Νοεμβρίου 1879 ημέρα δε της εβδομάδος Σαββάτω εν τη των συνεδριάσεων αιθούση της ιεράς επισκοπής, ενώπιον της ημών ταπεινότητος και των περί αυτήν εντίμων δημογερόντων παραστάς ο Τάσιος Αθανασίου Ζήκου κάτοικος Δουμπιών γνωστός και πάσης συγγενείας ξένος ημών εδήλωσεν την θέληση αυτού ίνα συντάξει την διαθήκην του. Βεβαιωθείσα τοίνυν η ταπεινότης ημών ότι ο διαθέτης σώας έχει τας φρένας και πάσης ασθενείας ανεπηρέαστος εστίν προέτρεψεν αυτόν ίνα ελευθέρως εκθέσει την θέλησιν και την διάθεσιν αυτού. Τότε αυτός εξέθηκεν ενώπιον ημών και των παρακαθημένων δημογερόντων την τελευταίαν αυτού θέλησιν έχουσαν ακριβώς ως εξής: Αποκαθιστώ κληρονόμον μου τον υιόν μου Βασιλικόν και τον εγγονόν μου Ζαχαρίαν και εις αυτούς αφήνω και κληροδοτώ άπασαν την κινητήν και ακίνητην περιουσίαν μου, εις τας δύο θυγατέρας μου Αθανάσων και Κρυστάλαν εκτός της δοθείσης προικός έδωκα και ου μόνον το ανάλογον αυτών μερίδιον αλλά και πλέον του δέοντος ως και οι συγχώριοι μου γνωρίζουσιν, διανεμομένη ως έπεται : εις τον υιόν μου Βασιλικόν αφήνω πέντε γελάδια και έναν όνον, εις τον εγγονόν μου Ζαχαρία αφήνω τέσσερα γελάδια. Εις αμφοτέρους ήτοι εις τον υιόν μου Βασιλικόν και εις τον εγγονόν μου Ζαχαρίαν αφήνω ανά ημίσειαν εκ της οικίας μου μετά των εν αυτή εξ ημισείας επίπλων και σκευών, ανά ημίσειαν αχυρώνα και ημίσεως αλωνίου, ανά τρεις σποράς εκάστω αμπέλι κείμενον εις την θέσιν «Νέρατζες», ανά ημίσειαν και ήμιση σπορά αμπέλι επίσης εκάστω εις θέσην «Γεφύρι», και ανά δύο σποράς επίσης εκάστω εις θέσιν «Γκούζιαβο», ανά ένα στρέμμα μπαχτσέν εκ μωρεοδέντρων εις θέσιν «Σπανού τον όχτον», ωσαύτως ανά δύο σποράς μπαχτσέ εις θέσιν «Παλαιόν Σταλό» μετά μωρεοδέντρων, εις θέσιν «Παλαιόν κεραμαργιόν» επίσης ανά τρεις σποράς μπαχτσέν, ωσαύτως ανά δύο σποράς μπαχτσέν εις θέσιν «Πουργιά», επίσης μπαχτσέν εις θέσιν «Μεσαρές» ανά ένα στρέμμα. Εις αμφοτέρους ανά τρία στρέμματα χωράφι εις θέσιν «Πακλά ταρλάν», ωσαύτως χωράφιν εις θέσιν «Μαλακού αγκορτσιά» ανά δύο στρέμματα, επίσης χωράφι εις θέσιν «Χριστόφορον» ανά δύο στρέμματα, έτερον ανά δύο στρέμματα εις «Μαμ κλαδί», εις «Τράματα την ράχην» ανά δύο στρέμματα, και ανά δύο στρέμματα εις θέσεις «Μπατίνα», «Τσάκα ραχόνα», «Πόντα ράχη», «Τσούκα», «Παπά Πέιου αγκορτσιές», «Βαθύλακκα», «Ρόβαλη ράχη», «Γκορνίτσι», «Ασπροβόλες», «Δύο καρές», «Μπράβαν», «Καλόγερον», «Γκαλνί», «Άγιον Ηλίαν», «Καρά Νικόλα αμπέλια». Επειδή ο εγγονός μου Ζαχαρία υφίσταται τα του γήρατός μου βάρη περιποιούμενός μοι κάλλιον του υιού μου Βασιλικού, υποχρεούται και τα μνημόσυνά μου να επιτελέσει, μετά θάνατόν μου αφήνω αυτώ έτη εν στρέμμα χωράφι εις θέσιν «Ράματα ράχιν», έτι δε εν στρέμμα εις θέσιν «Παζαρόστραταν», τρεις σπορές εις «Κουφόπετρες» και δύο στρέμματα εις θέσιν «λάκκον». Εις τον ίδιον αγήνω προσέτι εν αμπέλιον τρεις σποράς εις θέσιν «Τοίχον», δύο αγελάδια και μία φοράδα. Αύτην έστιν η τελευταία βούλησής μου, αύτη έστιν η διαθήκη μου, αξιώ δε και προτρέπω πάντας ως ιεράν θεωρήσωσιν, όστις δε θελήσει να ανατρέψει αυτήν έστω υπό το βάρος των αρών της εκκλησίας. Προτραπείς δε να υποδείξει κτελεστάς της διαθήκης του ταύτας ανθρώπους τιμίους, προς ους έχει απόλυτον εμπιστοσύνην, ούτος υπέδειξε τους συγχωρίους του Παναγιώτη και Αργύριον Γεωργάκη Τσιουρέλα.
Τάσιος Αθανασίου βεβαιώ τα άνωθεν και ως αγράμματος υπογράφω δια χειρός του εφημερίου του χωρίου μου παπά Νικολάου.
Το σπίτι του Τάσιου Ζήκου
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ http://doumbia-istoria.blogspot.com
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου